Afgelopen weekend bereikte ons het droeve bericht dat Joop Jansen op 13 juli op 86-jarige leeftijd is overleden. Er is in besloten kring afscheid van hem genomen. Joop heeft met name in de Waldeck periode veel betekend voor de vereniging. Hij is onder meer de grondlegger van de indeling die wij op dinsdagavond nog kennen. Hij had hiervoor een systeem ontwikkeld met kaartjes en een bord om “te kunnen tennissen zonder te behoeven afspreken”. Maar ook voor de zondagochtend ontwikkelde hij voor “vroege vogels” een systeem waarbij na elke zeven games sportief werd gewisseld en ingedraaid. Ook de vroege vogels zijn er nog steeds op de vroege zondagochtend.
Joop is begonnen bij de “zwervers” op tennispark Waldeck. Hij was een fanatieke dubbelspeler en voor minder dan 3 uur op de baan tekende hij niet. Gebruikelijk was om na anderhalf uur spelen te stoppen als andere zwervers je wilden aftikken, maar Joop maakte ze met vele zweetdruppels op zijn hoofd en een doornat shirt wijs dat hij pas net op de baan stond. Zijn gevaarlijkste wapen was de smash vanaf de achterlijn, maar ook de cross beheerste hij als linkshandige goed. Door zijn fanatisme heeft hij een armblessure opgelopen waar hij altijd last van bleef houden en het noodzaakte hem om voortijdig met tennis te stoppen. Dat viel hem zwaar. Gelukkig kon hij terugvallen op zijn kinderen en vooral op zijn kleinzoon, die hij mede heeft grootgebracht. Hij was een familieman die altijd en voor iedereen klaar stond.
Competities en toernooien bezocht hij liever dan hij daaraan meedeed. Hij heeft enkele jaren competitie gespeeld en aan toernooien deelgenomen. Het laatste (dubbel) toernooi dat hij jaren geleden speelde op Berg en Dal ging volledig de mist in. Met mij als dubbelspeler stond hij tegen twee behoorlijk oude en weinig mobiele spelers en hij dacht de buit makkelijk binnen te halen en uit beleefdheid geen moeilijke ballen te geven. Helaas voor hem waren het oude 2-tjes die elke bal die in hun buurt kwam genadeloos afmaakten. Zonder een game te winnen droop hij af om nooit meer een toernooi te spelen.
Joop was een gezellige animator en in voor elk gesprek over welk onderwerp dan ook en hij stak zijn mening daarbij niet onder stoelen of banken. Maar hij was ook in voor een grap en een grol en een lach stond altijd in zijn gezicht gegroefd. Hij bleef nog lange tijd Houtrust bezoeken voor een praatje en een drankje, tot zijn lichaam het niet meer toeliet. Wij zullen zijn adviezen en gezelligheid erg missen. Zijn smashes vanaf de achterlijn minder.
Joop (links) met Frank Menger (midden) en Peter Meijer (rechts) op ons 50-jarig jubileum in 2004
Joop met zijn kleinzoon in 2001