….op de tennisbaan?
De site van de KNLTB heeft aardig wat plek ingeruimd voor wat je kan noemen ‘tennisetiquette’. Hoe hoort het er op en rond de tennisbaan aan toe te gaan? De tennisbond is er inderdaad o.a. voor het vastleggen van gedragscodes tijdens het beoefenen van onze sport. Hoe gedraag je je? Hoe kleed je je? Houd je je aan de spelregels? Ben je sportief bezig? Enz. En omdat wij dit gedeelte van de KNLTB-site allemaal uit ons hoofd kennen, zou ik deze column hierbij eigenlijk kunnen beëindigen.
Maar er zijn enkele facetten die vragen om een nadere beschouwing, want je ziet en hoort soms dingen op de baan…. Zeker, we zijn een nette vereniging, niks mis mee. Dus, áls er al gescholden wordt, doet de spreker dat tegen zichzelf. Eventuele frustraties worden niet op de tegenstander of partner afgereageerd, natuurlijk niet. En het racket blijft ook altijd keurig in onze handen en wordt niet kwaad tegen de hekken gegooid, laat staan op de grond aan diggelen geslagen. Laat dat laatste maar aan de wereldtoppers over.
“Mooie bal!!!” Hoe vaak klinkt die uitroep niet over de baan? Teken van zeer sportief gedrag richting de tegenstander. Kan niet vaak genoeg te horen zijn. “Yes!!!” is ook veel te horen, als je partner de bal onbereikbaar in een uiterste hoek weet te prikken. Niks mis mee, je mag je emoties even tonen. Het gaat alleen mis als de tegenstander triomfantelijk “Yes!!!” roept bij jouw niet geforceerde fout. Iets minder aardig toch? Gewoon niet doen. Geeft alleen maar wrevel over en weer. Maar, hoor je dat dan wel eens op Houtrust, vraag jij je nu af. Ach, zelden of nooit, want wij zijn een nette vereniging. Beheersing van je emoties, daar gaat het om.
Ooit maakte schrijver dezes op een ander park in Den Haag het mee dat er tijdens de match een man op een soort super-step langs de baan kwam rijden, de rally was bezig. Blijkbaar moest en zou hij perse op dat moment naar het bankje dat tussen de banen in geplaatst stond. Geen greintje respect voor de partij die bezig was en geen idee van zijn eventueeel storend gedrag. Kijk, hij had dus nog nooit een blik geworpen op de site van de KNLTB. Wij op Houtrust hebben geen bankjes tussen de banen in staan, dus hebben wij gelukkig nooit last van mensen die tijdens een rally…..
Zullen we het nog even over de kwestie ‘in of uit’ hebben? Is van de spelregels de onbetwiste topper als het gaat om het kunnen ontstaan van onenigheid op de baan. Terwijl het toch zo simpel kan zijn. De bal-ontvangende partij bepaalt namelijk of een bal in of uit is. Die staat in de meeste gevallen het dichtst bij de plek waar de gespeelde bal van de tegenstander landt. Uitgaande van de sportiviteit van iedere tennisser kan het punt dan dus gewoon naar de rechtmatige partij gaan. Maar ja, die belangen hè. Je zult maar op breakpunt vóór staan en de tegenpartij geeft een bal uit waar jij sterk over twijfelt. Hoe daar mee om te gaan? Zoek je de confrontatie? Loop je om het net heen om de afdruk aan te wijzen waar de bal volgens jou, ruim binnen de lijnen, is geland? De belangen zijn immers groot (zeker bij toernooien) en wij amateurverenigingen hebben geen hawk eye op onze parken. Mag je nog van geluk spreken dat wij op Houtrust op gravel spelen, waarop afdrukken goed te zien zijn. Dan vált er misschien nog te disdussiëren. Moet je op hard- of smashcourt mee aankomen. Natuurlijk zijn bij ons de conflicten die kunnen ontstaan over de ‘in of uit’ kwestie zeldzaam. We zijn een nette vereniging.
De serveerder in een partij verdient bescherming. Zij/hij moet in alle concentratie de bal weer in het spel kunnen brengen. Dus: speel de bal niet terug naar de serveerder na een foute eerste opslag. Zij/hij moet die bal dan oprapen en is daarmee uit de flow van het serveren. En nog iets: ga nou niet op zoek naar de derde bal als je ziet dat de serveerder met twee ballen klaar staat om te gaan serveren. Hinder heet dat. Situaties die weliswaar niet op de site van de KNLTB vermeld staan, maar ze zouden daar wel een plek verdienen.